Napisał Martwe Dusze Krzyżówka

Napisał Martwe Dusze Krzyżówka: „Napisał Martwe Dusze Krzyżówka” zaprasza nas w zawiły świat literackiego arcydzieła Mikołaja Gogola „Martwe dusze”. Ta niedokończona powieść stanowi zwieńczenie twórczych wysiłków Gogola, oferując czytelnikom fascynującą narrację i wgląd w złożoność XIX-wiecznego społeczeństwa rosyjskiego.

Centralna postać tej historii, Paweł Iwanowicz Cziczikow, przybywa do miasta położonego gdzieś na rosyjskiej wsi w jednym celu: zdobyć martwe dusze audytorów. Dusze te reprezentują zmarłych poddanych od czasu ostatniej rewizji spisu ludności, obciążając właścicieli ziemskich zadłużającymi się zobowiązaniami podatkowymi. W miarę przewracania kartek powieści jesteśmy świadkami stopniowego odkrywania charakteru Pawła – mężczyzny, który wzbudza współczucie, emanuje urokiem i utrzymuje nienaganną urodę. Jednak gdy Chichikov wyrusza w swoją podróż, spotyka różnorodne postacie, często skręcające w stronę odrażających.

Napięcie w powieści wzrasta, gdy Cziczikow staje się obiektem podejrzeń, oskarżony o planowanie porwania córki gubernatora. Powracają pytania o prawdziwą tożsamość Pawła Iwanowicza Cziczikowa – mężczyzny, który od niechcenia popija szampana z prezesem dworu, zdobi bale gubernatora i urzeka miejscowe damy. Po co mu właściwie Dead Souls?

„Napisał Martwe Dusze Krzyżówka” stanowi urzekający portal do świata „Martwych dusz” – dzieła, które pochłaniało Gogola od 1835 r. do końca jego życia w 1852 r. Powieść, wydana po raz pierwszy w 1842 r., doczekała się późniejszych poprawek, ugruntowując jej status jako opus magnum Gogola. Początki tej literackiej perełki sięgają inspiracji Aleksandra Puszkina, który podsunął pomysł napisania powieści skupiającej się wokół oszukańczego bohatera żeglującego po Rosji. Początkowo pomyślana jako trylogia, na wzór Boskiej Komedii Dantego, zrealizowano tylko pierwszą część, trafnie opisaną jako Piekło w kontekście podróży Dantego.

Paweł Iwanowicz Cziczikow w towarzystwie woźnicy Selifana i lokaja Pietreka wjeżdża do prowincjonalnego miasta N., położonego na rosyjskiej prowincji. Narracja przedstawia Cziczikowa jako postać zniuansowaną – przyzwoitą, zadbaną i uprzejmą, a jednocześnie ani bogatą, ani biedną, zajmującą bezbarwny środek. Jego cel w N. jest jasny: wykupić ze spisu zmarłe dusze, chłopów pańszczyźnianych, których śmierć nastąpiła od ostatniego spisu, pozostawiając właścicieli ziemskich z zalegającymi obowiązkami podatkowymi.

Umiejętna nawigacja społeczna Cziczikowa zapoznaje czytelników z wpływowymi osobistościami miasta, wzbudzając sympatię i zainteresowanie. Podróżując u boku Cziczikowa, czytelnicy spotykają całe spektrum ludzkich postaci, niektóre przyziemne, inne wręcz odrażające. Atmosfera narracji zaostrza się w miarę krążących pogłosek o rzekomych planach Cziczikowa uprowadzenia córki gubernatora. Dopiero pod koniec książki Gogol w kuszący sposób odkrywa prawdę o tożsamości Cziczikowa i motywach poszukiwania zmarłych dusz.