Krzysztof Bełczynski
Krzysztof Belczyński: urodzony w 1971 r. i niestety odchodzący z tego świata 13 stycznia 2024 r., był polimatem najwyższej klasy – polskim astronomem i profesorem nauk fizycznych, którego zasługi wykraczały poza sferę niebiańską.
Droga akademicka Belczyńskiego była po prostu znakomita. Uzyskał stopień doktora. Uzyskał tytuł doktora astrofizyki w 2001 r., a w 2010 r. obronił pracę habilitacyjną pt. „Obiekty zwarte: powstawanie i charakterystyka”. Rok 2014 był dla niego rokiem dojścia do tytułu profesora nauk fizycznych, co świadczy o jego zaangażowaniu w tę dziedzinę.
Jego dom akademicki obejmował stanowiska adiunkta w Obserwatorium Astronomicznym UW oraz stanowisko w Centrum Astronomicznym Polskiej Akademii Nauk im. Mikołaja Kopernika. Specjalizując się w astrofizyce teoretycznej pozostawił niezatarty ślad w rozumieniu zjawisk kosmicznych.
Trzon spuścizny Belczyńskiego rozciąga się na publikacje naukowe, dające wgląd w jego poszukiwania intelektualne. Prace takie jak „Obliczenia galaktycznej populacji układów podwójnych czarnych dziur” i „Gwiezdne czarne dziury o najniższej masie” ukazują jego zaangażowanie w odkrywanie tajemnic wszechświata. Jego badania obejmowały takie tematy, jak gwiazdy neutronowe, rozbłyski gamma i populacja układów podwójnych rentgenowskich czarnych dziur, zapewniając bezcenny wgląd w kosmos.
| Atrybut | Informacja |
|---|---|
| Imię i Nazwisko | Krzysztof Belczyński |
| Rok Urodzenia | 1971 |
| Rok Śmierci | 13 stycznia 2024 |
| Zawód | Polski astronom i profesor nauk fizycznych |
| Osiągnięcia Akademickie | Doktorat z astrofizyki (2001), Habilitacja na temat „Obiekty zwarte: powstawanie i charakterystyka” (2010), Profesor nauk fizycznych (2014) |
| Powiązania Akademickie | – Adiunkt w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego |
| – Zatrudniony w Centrum Astronomicznym Polskiej Akademii Nauk im. Mikołaja Kopernika | |
| Specjalizacja Naukowa | Astrofizyka teoretyczna |
| Wybitne Publikacje | – „Obliczenia galaktycznej populacji układów podwójnych czarnych dziur” |
| – „Gwiezdne czarne dziury o najniższej masie: Katastrofalna śmierć gwiazd neutronowych w rozbłyskach gamma” | |
| Osiągnięcia Wspinaczkowe | – Wiodący polski alpinista na początku XXI wieku |
Poza sferą akademicką żądny przygód duch Belczyńskiego zaprowadził go na majestatyczne wyżyny pasm górskich na całym świecie. Na początku XXI wieku wyróżnił się jako czołowy polski alpinista. Do jego osiągnięć wspinaczkowych należało wytyczanie nowych tras w Himalajach, na Wyspie Baffina, w Pakistanie, na Alasce i Patagonii. Warto zauważyć, że w 2003 roku otrzymał nagrodę Kolos za utorowanie trasy na Alasce, osiągnięciem wspólnym z Marcinem Tomaszewskim i Dawidem Kaszlikowskim. Wyróżnienie to przyniosło mu nominację do prestiżowej francuskiej nagrody Złotego Czekana.
Geneza wspinaczkowej podróży Belczyńskiego miała początek dramatyczny, jak to często bywa w przypadku niezwykłych opowieści. Niebezpieczne spotkanie w Tatrach zakończyło się nocą spędzoną na asekuracji nożem kuchennym, co przygotowało grunt pod przełomową decyzję – zostać alpinistą. Jego zaangażowanie w sport w połączeniu z doświadczeniem w karate zapewniło mu solidne podstawy do wspinaczki.
Przenosząc się do akademickiego centrum Torunia, Belczyński odkrył inny rodzaj wspinaczki – intelektualną wspinaczkę w sferę astronomii. Pomimo elitarnego charakteru ówczesnej wspinaczki, szukał pokrewnych dusz i poligonów do ćwiczeń. Przypadkowe spotkanie z innym wspinaczem, Cezarym Dadurą, otworzyło drzwi do Alpine Clubu i świata ceglanych zamków eksplorowanych przez lokalnych wspinaczy. Razem pracowali nad średniowiecznym murem, umacniając swoją przyjaźń i wspólną pasję.
