Jerzy Urban Rozplatający prawdę za pomocą atramentu kontrowersji
Jerzy Urban Rozplatający prawdę za pomocą atramentu kontrowersji: Jerzy Urban, polityk, publicysta i dziennikarz pochodzący z Polski, urodzony jako Jerzy Urbach w Łodzi 3 sierpnia 1933 r., zmarł w Piasecznie 3 października 2022 r.
Od 1981 r. do 1989 r. pełnił funkcję rzecznika Rady Ministrów PRL. Na tym stanowisku był autorem licznych prac reprezentujących rząd w sprawach cenzury i propagandy.
Pełnił funkcję ministra w Radzie Ministrów oraz przewodniczył Komisji ds. Radia i Telewizji „Polskiego Radia i Telewizji” od kwietnia do września 1989 r. Założyciel i dyrektor generalny Urma Publishing, Inc. od 1990 do 2022 r.; Redaktor Naczelny Tygodnika „NIE”
Relacja biograficzna
Działalność i życie do 1989 roku
Urodził się jako syn Jana Urbana, dziennikarza, członka Bundu i współwłaściciela dziennika „Gos Poranny”, a urodziła go jego matka, Maria z domu Brodacz (1900-1994). Rodzina Urbanów, choć żydowska, była agnostyczką i zasymilowana. Urban twierdzi, że jego babcia pochodziła z Rosji.
Dziwne jest to, gdzie się urodził i wychował. Mieszkał w poprzecznej dobudówce na pierwszym piętrze ulicy Piotrkowskiej 134. Po wysiedleniu jego rodzina przeniosła się do Lwowa jesienią 1939 roku. Jako inżynier w Państwowym Instytucie Projektowania Miejskiego zatrudniony był ojciec Jerzego.
Ostatecznie każdy członek gospodarstwa domowego otrzymał obywatelstwo sowieckie. Po inwazji niemieckiej Związek Radziecki szukał schronienia na Kresach Wschodnich.
Mieszkali początkowo w Budzanowie, przysiółku na Podolu niedaleko Trembowli, a później w Tarnopolu. Po przeniesieniu się do Chemii w 1944 r., w roku następnym udali się do Lublina. W okresie przejściowym od stycznia do lutego 1945 r. powrócili do Od.
Jerzy Urban uczęszczał do siedemnastu szkół podstawowych i średnich, w tym do II Liceum Ogólnokształcącego im. Gabriela Narutowicza i III Liceum im. Tadeusza Kociuszki, oba w Od. W 1948 r.
Zapisał się do Związku Młodzieży Polskiej i stał się gorącym zwolennikiem i działaczem. Wraz z rodziną przeniósł się do Warszawy na krótko przed zakończeniem ostatniej klasy liceum. Naukę zakończył w XIV Liceum Ogólnokształcącym w 1951 r. S. Stanisław Staszic.
Profesjonalna podróż
Pracę dziennikarską rozpoczął w 1951 r. w czasopiśmie „Nowa Wieś”. Jako korespondent rozpoczął pracę w miesięczniku „Poprostu” w lipcu 1955 r. Od stycznia 1956 r. kierował całokształtem działań politycznych. Technicznie rzecz biorąc, Urbanowi zakazano publikowania pod własnym nazwiskiem po zamknięciu tygodnika.
Od 1961 roku kontynuował swój cykl felietonów i współpracował z „Polityką” pod nowym pseudonimem. Dzięki swojej przenikliwości trafnie potępił irracjonalność charakteryzującą lata sześćdziesiąte. Jego „buntowniczość” w 1963 r. spowodowała wykluczenie go z czarnej listy branży dziennikarskiej.
W biznesie od 1989 roku
Został niezależnie wybrany do Sejmu w okręgu warszawsko-śródmieście, gdzie w wyborach parlamentarnych w 1989 roku wzięło udział wielu Polaków przebywających za granicą. Mimo że otrzymał 34 000 głosów, ostatecznie został pokonany przez Andrzeja Apickiego, przeciwnika wspieranego przez Komitet Obywatelski Lecha Wasy. Od tamtej pory nigdy już nie próbował być aktywnym politykiem.
Dialog kontrowersji
W 2015 i 2017 roku był gościem programu Skandale Polsat News. Do studia przybył w stroju biskupa i podczas swojego debiutu zapalił papierosa na żywo w telewizji. Po emisji odcinka Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji otrzymała liczne telefony. Zastępca dyrektora Polsat News został usunięty ze stanowiska, a program został czasowo wycofany z emisji.
Stan majątku
Ponad 80% swoich dochodów uzyskał z rynku kapitałowego poprzez inwestycje w obligacje wyemitowane przez IKEA, Ford Motor Company, rządy Polski i Węgier, na kwotę ponad 40 mln zł.
Dochód netto w wysokości ok. 6 mln zł został osiągnięty w roku 2003, kiedy uwzględniono dochody z innych źródeł niż spółka Urma. W 2004 roku jego majątek szacowano na 120 mln zł. W 2004 roku „Wprost” umieścił go na 98. miejscu wśród 100 najbogatszych osób w Polsce.
