Janet Psychoza Krzyżówka

Janet Psychoza Krzyżówka: Alfred Hitchcock, mistrz horroru, pozostawił niezatarty ślad w kinie, a świadectwem jego geniuszu jest jeden z jego najbardziej kultowych filmów, „Psychoza” (1960). Słynna scena prysznica, w której Janet Leigh spotyka swój koniec, stała się momentem kluczowym nie tylko w twórczości filmowej, ale także w popkulturze. Dokument „78/52” zagłębia się w zawiłości tej sceny, rzucając światło na reżyserski talent Hitchcocka.

Premiera na Festiwalu Filmowym w Sundance „78/52” wzięła swoją nazwę od 78 ujęć i 52 cięć, które powstały podczas kręcenia kultowej sceny prysznica. Film odkrywa szczegóły zza kulis i kulturowe znaczenie tego kinowego kamienia milowego. Nawet jeśli nie widziałeś „Psycho”, prawdopodobnie słyszałeś o tej scenie i znasz zapadającą w pamięć muzykę Bernarda Herrmanna.

Reżyser Alexandre O. Philippe przeprowadza wywiady z kluczowymi postaciami z planu „Psychoniki”, w tym sobowtórem Janet Leigh, ekspertami od Hitchcocka i wybitnymi entuzjastami horrorów, takimi jak Elijah Wood, Eli Roth, Richard Stanley i Guillermo del Toro. Sam Hitchcock przyznał, że głównym powodem powstania „Psychozy” był urok stworzenia słynnej sceny prysznica. Nieoczekiwane zabójstwo głównego bohatera na początku filmu okazało się sprytnym chwytem marketingowym, wywołującym napięcie i intrygę.

„78/52” wychodzi poza powierzchnię, odpowiadając na różne intrygujące pytania fanów. Na przykład dokument ujawnia, że czekolada Hershey była używana do imitacji krwi ze względu na jej atrakcyjność wizualną w czerni i bieli. Zapewnia także wgląd w techniczne aspekty filmowania, takie jak instalacja prysznica zapobiegającego przedostawaniu się wody do kamery oraz wykorzystanie określonego rodzaju melona do nagrywania dźwięku dźgnięcia.

Janet Psychoza Krzyżówka

Janet Leigh, która wcieliła się w postać Marion Crane w „Psychozie”, wniosła wyjątkowe cechy do głównych ról Hitchcocka. W przeciwieństwie do typowej „nieosiągalnej blondynki” postać Leigh stanowiła intrygujące połączenie bycia żoną, matką, dowcipną, seksowną i pewną siebie osobą. Film „78/52” daje widzom wgląd w relacje zawodowe pomiędzy Janet Leigh i Hitchcockiem, ukazując bardziej zabawną i nieco dziecinną stronę mistrza napięcia.

Janet Leigh, urodzona 6 lipca 1927 roku w Kalifornii, karierę filmową rozpoczęła pod okiem aktorki Normy Shearer. Pomimo znaczącej filmografii przełomem była rola w „Psychozie”. Niesławna scena pod prysznicem, w której spotyka ją makabryczny koniec, wywarła trwały wpływ na widzów. Życie osobiste Leigh naznaczone było wieloma małżeństwami, w tym głośnym związkiem z Tonym Curtisem, w wyniku którego urodziły się dwie córki, Jamie Lee Curtis i Kelly Curtis.

Nadal grała w ponad 60 filmach u boku znanych gwiazd, takich jak John Wayne, Robert Mitchum, Frank Sinatra, Paul Newman i Tony Curtis. Janet Leigh zmarła 3 października 2004 roku w wieku 77 lat, pozostawiając po sobie dziedzictwo wykraczające poza srebrny ekran. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie była spokrewniona z Vivien Leigh i miała duszę literacką, pisząc wspomnienia i książki non-fiction.

„Psycho”, film, który wyniósł Janet Leigh do sławy, opowiada o niefortunnej decyzji Marion Crane o defraudacji pieniędzy, która doprowadziła ją do fatalnego spotkania w przydrożnym motelu prowadzonym przez Normana Batesa. Szokująca scena morderstwa, trwająca niecałą minutę, wymagała tygodnia skrupulatnych zdjęć przy 70 ustawieniach aparatu. Rola Leigh zyskała uznanie krytyków, a po kręceniu tej sceny przyznała, że w prawdziwym życiu unika prysznica.

Znany ze swoich dziwactw Alfred Hitchcock podczas realizacji „Psychozy” przeprowadzał różne eksperymenty. Sprawdził krzyk Janet Leigh, umieszczając rekwizyt w jej garderobie i zaskoczył ekipę, pojawiając się w sukience. Hitchcock, uznając ten film za komedię, lubił robić dowcipy tym, którzy boją się myszy i pająków. Film spotkał się z żądaniami cenzury, zwłaszcza dotyczącymi ułamka sekundy sceny z nagą Janet Leigh pod prysznicem. Hitchcock wierny swojemu śmiałemu stylowi nie zgodził się na usunięcie sekwencji, co doprowadziło do niekonwencjonalnego wydania.